พื้นที่ในบ้านที่ชื้นหรือชื้นเป็นสิ่งท้าทายสำหรับดิน วัสดุดินหลายชนิดมีความอ่อนไหวต่อเชื้อรา การเน่าเปื่อยหรือการสลายตัวทางกลของวัสดุเมื่ออยู่ภายใต้ความชื้น
อินทรีย์เทียบกับวัสดุอนินทรีย์
ตามกฎทั่วไปวัสดุปูพื้นที่ทำจากวัสดุอนินทรีย์เช่นพลาสติกสังเคราะห์จะดีกว่าพื้นที่มีวัสดุอินทรีย์ คำว่าอินทรีย์ในทางเทคนิคหมายถึงวัสดุใด ๆ ที่มีส่วนผสมของคาร์บอนและครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตอยู่ แต่เมื่อใช้เพื่ออธิบายวัสดุปูพื้นโดยทั่วไปมักหมายถึงวัสดุจากพืช
เมื่ออยู่ภายใต้ความชื้นวัสดุอินทรีย์จะเริ่มสลายอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าก็จะกลายเป็นเจ้าภาพของเชื้อราและแบคทีเรียหลายชนิด ในทางกลับกันวัสดุอนินทรีย์ส่วนใหญ่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำจากสารเคมีสังเคราะห์และ พวกมันส่วนใหญ่มีภูมิคุ้มกันต่อผลกระทบของความชื้น
วัสดุปูพื้นบางชนิดไม่ได้เป็นสารอินทรีย์หรืออนินทรีย์อย่างสมบูรณ์และอัตราส่วนของอินทรีย์ต่ออนินทรีย์จะส่งผลต่อความสามารถในการจัดการความชื้น พื้นไม้ลามิเนตพลาสติกมีพื้นผิวสังเคราะห์ที่เป็นอนินทรีย์ 100% แต่แผ่นรองใต้พื้นที่หนาที่สุดมักจะเป็นลายไม้
พื้นไม้ลามิเนตจึงเป็นทางเลือกที่ไม่ดีสำหรับพื้นที่เปียก ในทางกลับกันไม้ไผ่เป็นวัสดุอินทรีย์ที่สมบูรณ์ แต่เนื่องจากพื้นไม้ไผ่ทำจากเรซินและกาวสังเคราะห์จำนวนมาก จริงๆแล้วการควบคุมความชื้นค่อนข้างดีเมื่อเทียบกับพื้นไม้ลามิเนตพลาสติก "อนินทรีย์"
ข้อยกเว้นของกฎคือการปูพรม ยกเว้นพรมขนสัตว์และผ้าฝ้ายที่ค่อนข้างหายากพรมส่วนใหญ่เป็นวัสดุสังเคราะห์และอนินทรีย์ แต่ เนื่องจากพรมดักจับและกักเก็บความชื้นจึงเป็นทางเลือกที่แย่มากสำหรับสถานที่ชื้น
ปูพื้นอย่างดีสำหรับบริเวณที่อับชื้น / ชื้น
วัสดุปูพื้นทั้งหมดในหมวดนี้ป้องกันความชื้นได้ดีเยี่ยม วัสดุทั้งหมดกันน้ำ 100% วัสดุปูพื้นเหล่านี้สามารถใช้ได้อย่างมั่นใจในห้องครัวห้องน้ำสำหรับครอบครัวเต็มรูปแบบและห้องใต้ดิน
- กระเบื้องพอร์ซเลน- กระเบื้องพอร์ซเลนเป็นกระเบื้องเซรามิกรูปแบบหนึ่งที่มักใช้ในห้องอาบน้ำอ่างอาบน้ำสระว่ายน้ำและพื้นที่น้ำบริสุทธิ์อื่น ๆ วัสดุนี้ทนต่อน้ำที่รุนแรงได้สูงเนื่องจากดินเหนียวที่ละเอียดมากและอุณหภูมิในการยิงสูงที่ใช้ในการสร้าง กระเบื้องพอร์ซเลนเป็นวัสดุที่ดีที่สุดสำหรับสถานที่ที่เปียกชื้นเป็นประจำตราบใดที่ตะเข็บมัดได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม รอยต่อของยาแนวที่แตกร้าวสามารถเป็นช่องทางให้ความชื้นซึมเข้าสู่ชั้นล่างได้
- กระเบื้องเซรามิก- เช่นเดียวกับพอร์ซเลนกระเบื้องเซรามิกทั่วไปเป็นตัวเลือกที่ดีในพื้นที่ที่มองเห็นแอ่งน้ำหรือน้ำนิ่ง ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือกระเบื้องเซรามิกที่ไม่ใช่พอร์ซเลนมีอัตราการดูดซึมน้ำสูงกว่าเล็กน้อยแม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะไม่เป็นปัญหา เช่นเดียวกับพอร์ซเลนจุดอ่อนของกระเบื้องเซรามิกไม่ใช่ตัวกระเบื้อง แต่เป็นตะเข็บที่จัดกลุ่มระหว่างกระเบื้อง
- แผ่นไวนิล: แผ่นไวนิลเป็นพื้นผิวทึบกันน้ำ 100% โดยทั่วไปมีตะเข็บน้อยมากหรือไม่มีเลยที่ทำให้น้ำซึมผ่านวัสดุพิมพ์ได้
- แผ่นพื้นไวนิลหรูหรา: พื้นไวนิลหรูหรามาในแถบไม้กระดานยาว ล็อคและพับแบบงานไม้ให้ซีลกันน้ำได้พอสมควร พื้นชั้นล่างทั้งหมดกันน้ำได้อย่างสมบูรณ์รวมถึงแกนกลางทำให้เป็นพื้นสำหรับพื้นที่เปียกได้ดีกว่าพื้นไม้ลามิเนตพลาสติก ไวนิลหรูหราอยู่ด้านหลังกระเบื้องไวนิลลามิเนตและกระเบื้องเซรามิกเล็กน้อยเนื่องจากบางครั้งรอยต่อระหว่างแผ่นไม้อาจทำให้น้ำซึมเข้าไปในชั้นล่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากการติดตั้งไม่สมบูรณ์
- กระเบื้องไวนิล: กระเบื้องไวนิลเช่นเดียวกับพื้นยืดอื่น ๆ ที่นี่เป็นวัสดุกันน้ำ 100% อย่างไรก็ตามตะเข็บจำนวนมากในการติดตั้งกระเบื้องช่วยให้มีโอกาสมากขึ้นที่น้ำจะซึมลงใต้ดิน
- คอนกรีต: คอนกรีตที่ปิดผนึกอย่างถูกต้องสามารถกันน้ำได้ดีเยี่ยม คอนกรีตกำลังได้รับความนิยมสำหรับพื้นที่ใช้สอยยกเว้นในพื้นที่ใช้สอยเนื่องจากมีตัวเลือกใหม่สำหรับการระบายสีและพื้นผิว
อย่างไรก็ตามหากคุณคิดจะปูพื้นในบ้านและเป็นบริเวณที่อาจมีการเคลื่อนตัวของน้ำเป็นประจำ ... ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญในภาคส่วนเพื่อขอคำแนะนำโดยคำนึงถึงลักษณะของห้อง บ้านของคุณและสภาพอากาศในพื้นที่ของคุณ สิ่งเหล่านี้เป็นแง่มุมที่ต้องคำนึงถึงเพื่อเลือกวัสดุที่ดีที่สุดในแต่ละกรณี